Ruth wist op jonge leeftijd al dat ze met haar schrijftalent geld zou gaan verdienen. Ze was dan ook vastberaden om haar schrijfvaardigheid te ontwikkelen. Haar omgeving ziet Ruth in haar jonge jaren allesbehalve een schrijfster. Het technisch schrijven heeft ze mede door haar dyslexie onvoldoende ontplooid. Nadat er steeds meer mensen op haar pad kwamen die haar bevestigden dat ze andere kwaliteiten heeft waarmee ze mag schitteren, besluit ze zich daar op te gaan richten. Hoewel haar harde werken en doorontwikkelen van m.n. haar leiderschapskwaliteiten haar ver hebben gebracht, bleef het verlangen om te schrijven.
Tijdens een burn-out ervaarde ze weer het geluk dat het schrijven (weliswaar in dagboeken) haar opleverde. Het moment dat ze aan de slag ging met het maken van een moodboard over zichzelf was het punt dat ervoor zorgde dat het verlangen niet meer langer verborgen bleef. De woorden ‘Nu of Nooit’, ‘eerst een woord, dan een zin’ realiseerde een stevig moodboard over haar kindverlangen: het schrijven van een boek. Ruth heeft diverse boeken over schrijven gelezen en volgde een aantal cursussen.
Nu kan ze niet meer stoppen met schrijven.